Günümüzde teknoloji, temel ve uygulamalı bilimlerin verilerinin yaratıcı süreçler içersinde üretime dönüştürülmesini , kullanımını ve toplumsal etkilerinin çözümlenmesini kapsayan bir süreç olarak tanımlanmaktadır. Bu yaklaşım teknolojinin toplumsal her türlü etkinliğin içinde bir süreç olarak yer aldığı gerçeği vurgular.

       Teknoloji ; insan hayatının kalitesini arttırmak amacıyla yaratıcılık ve zekanın , bilim, sanat , mühendislik , ekonomi ve sosyal çalışmayla oluşturulan bir bireşimdir. Herhangi bir şeyi daha iyi, daha hızlı , daha kolay, daha ekonomik ve daha verimli yapma girişimidir. 

       Tasarım zihinde canlandırılan biçimdir. Bu tanımlamada zihinsel süreçlerin kullanımı ön plana çıkmaktadır. Farklılıkları bulma, hayal kurma, sorgulama , yaratıcı düşünme, eleştirel düşünme , akıl yürütme gibi üst düzey zihinsel süreçlerin tasarım yapmada önemli bir yeri vardır. 

       Teknoloji ve tasarım ürün geliştirme sürecine yönelik olduğundan ve insan hayatını doğrudan etkilediğinden birlikte ele alınmaladır. Teknoloji ve tasarım birbirini doğrudan etkileyen kavramlardır. İkisi arasındaki ilişki özne ile nesne arasındaki ilişki gibidir. Bu ilişkide öncelikli zihinsel süreç olarak yaratıcılık , karşımıza çıkmaktadır.

       Teknoloji ve tasarım ilişkisinin geliştirilmesi bireyin yaratıcılık düzeyinin geliştirilmesi ile mümkün olabilir. Yaratıcılığın geliştirilmesi dış uyarılara açık ve alıcı olmakla birlikte duygu , istek , hayal gücü ve iç tepkilerinin de bilincinde olmasını gerektirmektedir(Çellek T 2003)

       Teknoloji ve tasarım dersinin verileceği yaş grubunun en önemli özelliği, gruba ait olma ve grup üyeleri içinde ektili olma isteğidir. Bu durum yaratıcılığı engelleyen bir etken olarak karşımıza çıkmaktadır. Ancak uygun şekilde motivasyonun sağlanması, grup dinamiğinin , hayal gücünün ve iş birliğinin geliştirilmesi ve bunu sağlayacak öğretim süreçlerinin kullanılması bu durumu olumlu hale dönüştürür.